به گزارش روابط عمومی «شرکت خدمات عمومی فولاد ایران»،تازه‌ترین داده‌های انجمن جهانی فولاد نشان می‌دهد که تولید جهانی در هفت‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ همچنان کاهشی است، اما ایران با جهشی نزدیک به ۳۰ درصدی در تیرماه توانسته از موج رکود فاصله بگیرد و جای خود را در جمع ۱۰ تولیدکننده بزرگ جهان تثبیت کند.
با انتشار آمار ژانویه تا ژوئیه ۲۰۲۵، تصویر روشنی از چشم‌انداز بازار جهانی فولاد شکل گرفته است. تولید یک میلیارد و ۸۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تن ی فولاد میانی در این دوره، ۱.۹ درصد کمتر از سال گذشته بوده و تیر خلاص به انتظارات احیای سریع بازار زده است. ماه ژوئیه نیز با ثبت ۱۵۰ میلیون و ۱۰۰ هزار تن، ۱.۳ درصد پایین‌تر از مدت مشابه سال قبل قرار گرفت؛ نشانه‌ای که بیانگر ادامه فشار رکودی بر تقاضای جهانی، خصوصاً در بخش ساخت‌وساز و اتومبیل‌سازی، است.
ایران در کوران رکود جهانی
ایران که در هفت‌ماهه نخست امسال ۱۸ میلیون و ۲۰۰ هزار تن فولاد تولید کرده و ۵.۲ درصد کمتر از سال گذشته عرضه داشته، با این حال در تیرماه با شتابی متفاوت ظاهر شد. ثبت تولید ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تنی در این ماه، معادل رشد ۲۹.۷ درصدی نسبت به تیر ۲۰۲۴، حاکی از استفاده هوشمندانه از ظرفیت‌های خالی و افزایش صادرات به بازارهایی است که تحت‌تأثیر کاهش تولید چین و دیگر رقبا، به دنبال تأمین‌کنندگان جدید می‌گردند.
چین و تأثیر آن بر نقشه رقابت
چین همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان است، اما کاهش ۳.۱ درصدی تولیدش در هفت‌ماهه امسال به ۵۹۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تن، فشار مضاعفی بر عرضه جهانی گذاشته و فرصتی برای سایر کشورها ایجاد کرده است. این کاهش با سیاست‌های کاهش ظرفیت برای تحقق اهداف زیست‌محیطی و کنترل مازاد تولید مرتبط است و در عمل می‌تواند بازارهای صادراتی بیشتری را به روی ایران و سایر تولیدکنندگان باز کند.
رمز موفقیت و مسیر پیش‌رو
تجربه تیرماه نشان داد که انعطاف در مدیریت تولید و دسترسی به مواد اولیه ارزان می‌تواند در بازه‌های کوتاه‌مدت، اثر مستقیم بر جایگاه ایران بگذارد. تداوم این روند اما نیازمند نوسازی فناوری تولید، دریافت گواهی‌های زیست‌محیطی بین‌المللی و بهبود لجستیک صادراتی است تا بتوان با رقبای بزرگ در بازارهای حساس رقابت کرد.
آمار انجمن جهانی فولاد اگرچه تصویر کلی بازار را با رنگ‌های سرد و کاهشی ترسیم می‌کند، اما ایران در تیرماه توانسته نشان دهد که با برنامه‌ریزی و واکنش سریع به خلأ عرضه، می‌توان حتی در میانه رکود جهانی، جایگاه خود را تقویت کرد. تداوم این مسیر می‌تواند به حضور پررنگ‌تر در بازارهای آسیای میانه، خاورمیانه و آفریقا منجر شود و سهم ایران را در موازنه جهانی فولاد افزایش دهد.