به گزارش روابط عمومی «شرکت خدمات عمومی فولاد ایران»
اعمال اخیر تعرفه‌ها توسط دونالد ترامپ بحث‌هایی را در مورد هزینه‌ها و منافع آن‌ها به وجود آورده است. در حالی که این تعرفه‌ها برای مصرف‌کنندگان، کسب‌وکارها و دولت‌ها عدم قطعیت ایجاد کرده‌اند، همچنین می‌توانند به‌عنوان حفاظتی در برابر شیوه‌های تجاری نابودگر از سوی رقبایی مانند چین عمل کنند.
در یکی از مهم‌ترین تعرفه‌های خاص بخش صنعت، ترامپ در تاریخ ۱۲ مارس تعرفه ۲۵ درصدی را بر تمام واردات فولاد و آلومینیوم اعمال کرد. برخلاف دوره اول ریاست‌جمهوری او، رئیس‌جمهور ایالات متحده هیچ معافیتی برای شرکت‌های آمریکایی که به فولاد و آلومینیوم خارجی وابسته هستند، در نظر نگرفته است.
این تعرفه‌ها با تعهدات بلندمدت رئیس‌جمهور برای احیای تولید فولاد و آلومینیوم داخلی همسو هستند. همانطور که ترامپ در سخنرانی خود در تاریخ ۵ مارس در کنگره گفت: «ما صنایع فولاد و آلومینیوم خود را بازمی‌گردانیم تا خودکفایی و قدرت اقتصادی آمریکا را تضمین کنیم.» اگرچه این اقدام واکنش‌های تلافی‌جویانه از سوی متحدانی مانند اتحادیه اروپا و کانادا را به همراه داشته است، اما تولیدکنندگان فولاد و آلومینیوم آمریکایی که با رقابت جهانی مواجه هستند، اکنون فرصت‌های جدیدی برای نوسازی عملیات، بازپس‌گیری سهم بازار و بهبود رقابت‌پذیری در بلندمدت دارند.
در این زمینه، پیشنهاد دیرینه نیپون استیل برای خرید یو.اس استیل فرصت بزرگی برای ایالات متحده فراهم می‌آورد. این شرکت ژاپنی قصد دارد در به‌روزرسانی عملیات یو.اس استیل سرمایه‌گذاری کند و فناوری‌های پیشرفته اختصاصی را به آن ادغام کند، به‌طوری که سودآوری را افزایش دهد و در عین حال اشتغال در تاسیسات آمریکایی را حفظ کند. این سرمایه‌گذاری می‌تواند رقابت‌پذیری جهانی صنعت فولاد ایالات متحده را تقویت کرده و تولید فولاد داخلی را با اهداف ترامپ هم‌راستا سازد و تعهد آمریکا به ژاپن – مهم‌ترین متحد آن در منطقه هند و اقیانوس آرام – را نشان دهد.
با این حال، ترامپ با این خرید مخالف و پیشنهاد کرده است که نیپون استیل بدون کسب مالکیت، سرمایه‌گذاری کند. این موضع، واقعیت تجاری مهمی را نادیده می‌گیرد: شرکت‌ها احتمالاً فناوری‌های پیشرفته را بدون کنترل مالکیتی به اشتراک نمی‌گذارند، زیرا این کار به رقیب اجازه می‌دهد از آن بهره‌برداری کند. با مسدود کردن این خرید، دولت آمریکا ممکن است از پیشرفت‌های فناورانه و جریان‌های سرمایه‌ای که می‌توانند بخش فولاد داخلی را احیا کنند، محروم شود.
در عین حال، ترامپ اخیراً اتحاد ایالات متحده و ژاپن را «ناهم‌تراز» توصیف کرده و گفته است که ژاپن از این رابطه بیشتر از ایالات متحده بهره می‌برد. چنین اظهارنظرهایی می‌تواند روابط با یک متحد کلیدی را در زمانی که همکاری برای مقابله با نفوذ رو به رشد چین، از جمله در صنعت فولاد که چین در آن تسلط دارد، ضروری است، تحت فشار قرار دهد.
ژاپن تمایل خود را برای تقویت قابلیت‌های دفاعی در پاسخ به درخواست‌های ایالات متحده برای افزایش هزینه‌های دفاعی نشان داده است. با این حال، ادامه این روند نیازمند اطمینان از تعهد آمریکا به این اتحاد است. صدور اجازه برای معامله نپون استیل و یو.اس استیل نه تنها روابط اقتصادی را تقویت بلکه تعهد آمریکا به رفاه و امنیت مشترک در صنعتی که برای پایگاه دفاعی حیاتی است را تأکید می‌کند.
اعلامات اخیر ترامپ در مورد تعرفه‌ها تأثیرات اقتصادی ملموسی داشته‌اند. کسب‌وکارها با افزایش هزینه‌ها و اختلالات در زنجیره تأمین مواجه هستند که قیمت‌گذاری و برنامه‌ریزی پروژه‌ها را پیچیده می‌کند. تولیدکنندگانی که به فولاد و آلومینیوم وابسته‌اند، خود را برای افزایش قیمت‌ها و احتمال از دست دادن شغل‌ها آماده می‌کنند.
سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی‌شده نیپون استیل در یو.اس استیل می‌تواند برخی از اثرات منفی این تعرفه‌ها را کاهش دهد. به‌عنوان مثال، این شرکت وعده داده است که حداقل یک میلیارد دلار در تاسیسات Mon Valley Works در پنسیلوانیا سرمایه‌گذاری کند. این سرمایه‌گذاری می‌تواند این تاسیسات قدیمی را به‌روزرسانی، ساده‌سازی و بهره‌وری آن‌ها را افزایش دهد، که به طور بالقوه هزینه‌های تولید فولاد را کاهش داده و برخی از افزایش قیمت‌های ناشی از تعرفه‌ها را جبران کند. بعلاوه، شرکت ترکیبی می‌تواند رقابت‌پذیری ایالات متحده را در برابر تولیدکنندگان غالب فولاد چین افزایش دهد.
در حالی که احیای صنعت آمریکایی هدف ارزشمندی است، تکیه صرف بر تعرفه‌های وسیع و غیرقابل پیش‌بینی ایجاد عدم قطعیت می‌کند. نیاز به ارزیابی استراتژیک مجدد برای برقراری تعادل بین منافع ملی و واقعیت‌های اقتصادی جهانی وجود دارد. اجازه دادن به معامله نیپون استیل و یو.اس استیل برای ادامه می‌تواند گامی سازنده در این جهت باشد. چنین اقدامی تعهد به رشد و ثبات مشترک را نشان می‌دهد و محیطی مساعد برای رفاه اقتصادی و هماهنگی ژئوپولیتیکی فراهم می‌آورد. علاوه بر این، صرف‌نظر از اثربخشی تعرفه‌های فولاد و آلومینیوم در افزایش خودکفایی ایالات متحده در این صنایع، این تعرفه‌ها نمی‌توانند جایگزین سرمایه‌گذاری‌ها و منابعی شوند که نیپون استیل به تولید در ایالات متحده خواهد آورد.
ناوبری در پیچیدگی‌های تجارت بین‌المللی نیاز به سیاست‌های متعادل و مداومی دارد که هم منافع داخلی و هم شراکت‌های جهانی را در نظر بگیرد. دستیابی به این تعادل برای پیشبرد منافع اقتصادی و استراتژیک ایالات متحده بدون بیگانه‌سازی متحدان یا بی‌ثباتی در بازارهای جهانی ضروری است.