به گزارش روابط عمومی «شرکت خدمات عمومی فولاد ایران»، انجمن آهن و فولاد چین اعلام کرد که تولید فولاد این کشور در سهماهه نخست سال از مرز ۳۵۰ میلیون تن عبور کرده است که نسبت به سال گذشته ۶.۱ درصد رشد داشته است. علیرغم چالشهای خارجی، صنعت فولاد چین تمرکز خود را بر بهبود داخلی حفظ کرده و پایهای مستحکم برای کل بخش تولید فراهم کرده است. این روند در تضاد آشکار با راهبرد ایالات متحده در تلاش برای احیای صنعت فولاد خود از طریق اعمال تعرفههای حمایتگرایانه قرار دارد.
به گزارش تلویزیون مرکزی چین (CCTV)، تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات فولاد و آلومینیوم به ایالات متحده که از ماه مارس اجرایی شده، زنجیره تأمین جهانی را به شدت مختل کرده است. در حالی که تحت فشارهای خارجی قرار داشت، صنعت فولاد چین نه تنها پیشرفت خود را متوقف نکرد، بلکه تمرکز خود را بر نوآوری فناوری و گذار به تولید کمکربن دوچندان کرد تا آیندهای پایدارتر و رقابتیتر ایجاد کند.
طبق گزارش CCTV، تا تاریخ ۲۰ آوریل، ۱۴۱ شرکت فولادی ارتقاء کامل استانداردهای فوقالعاده پایین انتشار آلایندهها را تکمیل کردهاند که معادل ظرفیت تولید ۵۹۱ میلیون تن فولاد است.
بین سالهای ۱۹۴۹ تا ۲۰۲۳، تولید فولاد چین از ۱۵۸ هزار تن به ۱.۰۱۹ میلیارد تن رسید. از زمانی که چین در سال ۱۹۹۶ از مرز ۱۰۰ میلیون تن عبور کرد و جایگاه رهبری جهانی در تولید فولاد را به دست آورد، بهطور مستمر بزرگترین تولیدکننده و مصرفکننده فولاد در جهان باقی مانده است.
چین پیشرفت چشمگیری در تولید انواع محصولات فولادی تخصصی و با کیفیت بالا داشته است. این گذار از تولید مصالح ساختمانی اولیه به تولید محصولاتی پیشرفته مانند فولاد فوقنازک موسوم به «فولاد قابل پاره شدن با دست» و فولاد بسیار ظریف نوکخودکاری، نشاندهنده حرکت به سمت محصولات با ارزش افزوده بالا برای بازارهای پیشرفته و فناورانه است.
در حالی که ایالات متحده تمرکز خود را بر اعمال تعرفههایی برای محافظت از ظرفیتهای تولید فولاد قدیمی گذاشته، صنعت فولاد چین همواره بر نوآوری تکنولوژیک اولویت داده است. این رویکرد شامل حذف ظرفیتهای قدیمی و انجام ارتقاءهای فناورانه بوده که موجب افزایش رقابتپذیری این بخش و حمایت از توسعه پایدار، سبز و کمکربن شده است.
در سال جاری، استفاده از ضایعات فولاد بازیافتی بهجای سنگآهن برای تولید، نتایج قابل توجهی داشته است. این روش میتواند انتشار دیاکسید کربن را بیش از ۶۷ درصد نسبت به روش سنتی ذوب آهن کاهش دهد.
در چین، این باور رایج وجود دارد که هرچه فشار خارجی بیشتر شود، باید تمرکز بیشتری بر تقویت توان داخلی داشته باشیم. در این چارچوب، چالشهای بیرونی اغلب بهعنوان محرکهایی برای پیشرفت اقتصادی بیشتر عمل میکنند. این امر در صنعت فولاد بهخوبی نمایان است، صنعتی که زیربنای بسیاری از بخشهای تولیدی محسوب میشود. توسعه پیوسته و نوآوری فناوری در صنعت فولاد چین، بهویژه در حوزه محصولات پیشرفته، پایهای قدرتمند برای رشد پایدار بخش تولید کشور در شرایط بینالمللی پیچیده ایجاد کرده است.
در بحبوحه رکود رشد اقتصادی جهانی و تشدید تنشهای تجاری، صنعت فولاد با عدم قطعیتهای بیشتری از سوی عوامل خارجی روبرو است. جیانگ وی، دبیرکل انجمن آهن و فولاد چین، به CCTV گفت که این صنعت با تمرکز بر بهرهوری اقتصادی و توسعه با کیفیت بالا، در حال مقابله با این چالشهاست. این رویکرد با هدف تضمین پیشرفت پایدار و پیوسته در این بخش اتخاذ شده است.
در مقابل، ایالات متحده به نظر میرسد راهی متفاوت را انتخاب کرده است: در میانه رقابت شدید در بازار جهانی، در تلاش است از طریق تعرفهها، سپری حفاظتی برای صنعت داخلی فولاد خود ایجاد کند. یکی از پیامدهای بالقوه این رویکرد حمایتگرایانه میتواند حفظ ظرفیتهای تولید قدیمی و افزایش قیمت فولاد باشد. این افزایش ممکن است به سایر بخشهای تولید نیز سرایت کرده و منجر به رشد قیمت در زنجیره پاییندستی شود.
ارل سیمکینز، شریک شرکت PwC، در گفتوگو با رویترز گفت: «تعرفهها ذاتاً تورمزا هستند و باعث افزایش قیمت فولاد داخلی و وارداتی میشوند.» فولاد در بسیاری از محصولات صنعتی کاربرد گستردهای دارد.
تفاوت در رویکردهای ایالات متحده و چین در پیشبرد صنعت فولاد میتواند پیامدهای عمیقی برای کل زنجیره تولید جهانی داشته باشد. این که حمایتگرایی تجاری یا نوآوری فناورانه در نهایت عامل اصلی پیشرفت صنعت تولید خواهد بود، هنوز مشخص نیست. اما یقین داریم که گذر زمان پاسخ را روشن خواهد کرد.