محمد فرقانی، مدیرعامل مجتمع ذوب و نورد صبا فولاد سمنان گفت که این صنعت با کمبود انرژی، ناترازی در زنجیره تأمین و تحریمهای سخت مواجه است. او تأکید کرد که بخش خصوصی به دلیل رقابت نابرابر با زنجیرههای دولتی، توان مقابله ندارد و این شرایط به فلج شدن صادرات و افزایش مهاجرت نیروی کار منجر شده است.
به گزارش مرکز اطلاعرسانی روابط عمومی «شرکت خدمات عمومی فولاد ایران»، محمد فرقانی با اشاره به مشکلات صنعت فولاد بیان کرد: امروزه مشکلات عدیدهای در این صنعت در حوزههای داخلی و خارجی وجود دارد که در داخل کشور، مهم ترین آن تامین مواد اولیه، انرژی و زیرساختها محسوب میشود؛ در واقع وضعیت به گونهای است که فولادیها در تابستان برق و در زمستان گاز ندارند و در حوزه تامین اولیه نیز نگاه های جزیره ای و بخشی، سبب ناترازی زنجیره فولاد شده است.
به گفته وی، در برابر تحریمها نیز مسئولانی بودند که تجربه کافی را در این زمینه نداشته و با ابلاغ مصوبات خلق الساعه تاثیر تحریمها را دوچندان نمودند و در نهایت مشکلات بوجود آمده در این خصوص، دامنگیر صنعت فولاد شده است.
مدیرعامل مجتمع ذوب و نورد صبا فولاد سمنان افزود: ناگفته نماند مشکلاتی وجود دارد که بخش خصوصی توان مقابله با بخشهایی که عملا دولتی هستند، را ندارد، چرا که زنجیره دولتی ها کامل بوده و توان رقابت را از سایرین گرفتهاند. همچنین میتوان گفت که در بخش دولتی میزان سودآوری خیلی مهم نبوده در حالی که نگاه مدیریتی در بخش خصوصی، اینگونه نیست.
فرقانی در ادامه اظهار کرد: در بخش صادرات نیز علاوه بر قوانین خود تحریمی، افرادی هستند که به صورت کارشناسی نشده قانون وضع میکنند. همچنین در خصوص حوزه انتقال پول و مسائل بانکی مشکلات عدیدهای وجود دارد و این درحالیست که فولادسازان رقیب در منطقه، مشکلی در این خصوص ندارند.
مدیرعامل دو شرکت ذوب و نورد صبا فولاد سمنان و فولاد اشتهارد گفت: از سوی دیگر، معضلی که کشور در آینده با آن روبرو خواهد شد، کمبود نیروی انسانی است؛ چرا که امروزه نیروهای انسانی به محض اینکه روزنه امیدی در سایر کشورها ببینند، مهاجرت میکنند که این امر به معضلی برای تمامی صنایع تبدیل شده است. در کنار این موضوع، خروج اتباع غیر مجاز خارجی (نیروی کار)به نوبه خود میتواندبر هزینه های تولید، بیفزاید.
وی خاطر نشان کرد، از دیگر مشکلات صنعت فولاد ایران، فقدان نقش مفید و موثر انجمنها و نهادهای مردمی (تشکیلات غیر دولتی) است که تا کنون نتوانسته اند به عنوان کارشناس آگاه و موثر، جایگاه خود را تصمیمات دولتی تثبیت نمایند.
چنانچه به کشورهای صاحب صنعت و نحوه عملکرد آنها توجه کنیم متوجه غربت این نهادهای غیر دولتی در ایران خواهیم شد و جا دارد که در دولت چهاردهم که با شعار مشارکت بخش خصوصی چشم انداز امیدوار کننده ای را به تصویر کشیده است، این مهم نیز مورد عنایت خاص قرار گیرد.
منبع: فولادبان